Het was een korte nacht voor Irina Ostapchuk-Maat. Tot gisteravond laat volgde ze het overleg in het Witte Huis over de oorlog in haar geboorteland. Vanmorgen al vroeg volgden de reacties op haar telefoon van familie en vrienden uit het land. Ook de tv staat inmiddels weer aan.
"Je hart ligt nog steeds daar", zegt Ostapchuk-Maat, die 20 jaar geleden voor studie naar Nederland kwam en hier bleef voor de liefde. "Je leeft mee met iedereen die doodmoe is van de oorlog, van de sirenes, van het mensenverlies, van slapen in schuilkelders en parkeergarages."
Pijnlijk vond ze dan ook zaterdag de hartelijke ontvangst in Alaska. De rode loper die Trump voor Poetin uitrolde is voor haar doordrenkt in Oekraïens bloed. Een Russische pr-overwinning om wanhopig van te worden.
Vanmorgen is ze hoopvoller gestemd. Concrete uitkomsten mogen er nog niet zijn, ze is opgelucht dat Trump niet blijft hangen in Russische retoriek en Zelensky niet dwong een ongunstig vredesakkoord te tekenen bij het kruisje.
"Ik was bang dat Zelenksy zou worden gedwongen om land af te staan. Dat wil niemand in Oekraïne. Bijna iedereen weigert een centimeter aan Poetin af te staan, omdat daar heel veel om gevochten is."
Europese steun
Zelensky kreeg in ieder geval niet weer een uitbrander als bij zijn laatste bezoek. De president had dan ook zijn legerkleding verruild voor een ingetogen pak en betoonde zich allervriendelijkst tegen Trump.
"Ik denk dat hij zijn best heeft gedaan", concludeert Ostapchuk-Maat. En extra rugdekking zal ook hebben geholpen: "Ik denk dat het resultaat mede komt doordat Europese leiders zijn meegegaan. Gelukkig."
Verslaggever Wessel de Jong in Oekraïne:
"De grote vrees in Kyiv was dat Zelensky een aantal onmogelijke territoriale eisen voorgelegd zou krijgen en hij die dan zou hebben moeten afwijzen, waarop Trump dat als voorwendsel kon gebruiken om zijn handen er helemaal van af te trekken. Zo'n moment van buigen of barsten is er niet gekomen en dat is misschien wel de belangrijkste winst van gisteravond. Heeft Zelensky Trump helemaal aan zijn zijde? Hij is hem in ieder geval niet kwijt."
De betrokken Europese leiders reageerden eveneens gematigd positief. Over het ruilen van gebied, waar Trump eerder nog over sprak, is het nu niet gegaan. De inzet is juist om snel een overleg tussen Rusland en Oekraïne te bewerkstelligen, misschien binnen een paar dagen al.
Ook is het gegaan over wat de VS en vooral Europa kunnen doen als men daadwerkelijk tot een staakt-het-vuren of vredesovereenkomst komt. Hoewel hij het eerder vooral een Europese kwestie leek te vinden, zegt Trump nu dat de VS bereid is een coördinerende rol te spelen. Of Rusland daar ook mee wil instemmen is de vraag: Poetin heeft altijd gezegd troepen uit NAVO-landen als een provocatie te zien.
VS-correspondent Sjoerd den Daas:
"De Europese leiders hebben er alles aan gedaan om Trump ervan te overtuigen dat niet Zelensy of Europa het probleem is. Dat is aardig gelukt: na de Alaskatop droeg Trump veel wensen uit van het Kremlin: geen NAVO-lidmaatschap, de Krim opgeven. Grote winst is dat het nu niet geëscaleerd is en Oekraïne niet een vredesovereenkomst ingerommeld. Merz en Macron konden tussen de complimentjes door wat zaadjes planten over de wensen van Europa. Er is dus veel besproken en weinig besloten, maar de bal ligt in ieder geval weer bij Poetin."
Dit zijn beelden vanuit het Witte Huis tijdens de top:
Het Kremlin hield steeds directe gesprekken af en is ook nu nog niet happig, ondanks het telefoongesprek van 40 minuten dat Trump onmiddellijk pleegde met Poetin.
Een regelrechte afwijzing durfde topadviseur Oesjakov niet aan, maar veel verder dan dat het Kremlin "openstaat om de gesprekken op te schalen naar een hoger niveau" ging hij ook niet.
Ruslandcorrespondent Geert Groot Koerkamp:
"Ook vanuit Moskou is Trump overstelpt met complimenten, maar wat de twee concreet hebben besproken blijft vaag. Poetin heeft eerder gezegd niet per se tegen een ontmoeting met Zelensky te zijn, maar pas als er duidelijke afspraken zijn over een vredesakkoord. En dat is nog 'ver weg', zei Poetin nog kort geleden.
Onduidelijk blijft ook de Russische houding ten aanzien van westerse veiligheidsgaranties. Moskou zou daar volgens Trump mee akkoord zijn, maar dat is op geen enkele manier bevestigd. Tot dusverre was Rusland steeds nadrukkelijk tegen zowel de aanwezigheid van westerse troepen of adviseurs in Oekraïne, alsook westerse militaire hulp aan het land in welke vorm dan ook."
Vandaag overleggen de landen van de Europese Unie digitaal over hoe nu verder te gaan, net zoals er op het NAVO-hoofdkwartier, in het Witte Huis, tussen de coalition of the willing en in andere gremia overleg zal zijn hoe er concreet invulling kan worden gegeven aan de uitgedragen overeenstemming.
Wat moet Oekraïne bijvoorbeeld precies opofferen voor vrede? En hoe moet die "Artikel 5-achtige" veiligheidsgarantie er uit komen te zien, waarmee de VS en Europa nieuw Russisch geweld moeten voorkomen?
EU-correspondent Chris Ostendorf, vanuit Brussel:
"Eerst zien, dan geloven lijkt vooralsnog de houding te zijn van Europa. Commissievoorzitter Von der Leyen deelt weliswaar trots de groepsfoto waarop Europese leiders Zelensky flankeren in het Witte Huis, maar de doelen die Europa stelt zijn nog ver weg.
Veiligheidsgaranties worden door Trump met de mond beleden, maar over de hardheid daarvan zijn grote twijfels onder Europese politici. En of Poetin daadwerkelijk aan de onderhandelingstafel zal plaatsnemen bestaat scepsis. Opgelucht zijn de EU-leiders wel dat er geen concessies zijn afgedwongen over grondgebied.
Los van Hongarije zijn de EU-landen het wel eens over de strategie: Europa zal de druk op Poetin moeten opvoeren, om uiteindelijk tot echte resultaten te komen."
Irina Ostapchuk-Maat is hoopvoller gestemd dan na de Alaskatop, maar waarschuwt dat alles zal afhangen van Poetins luimen en de wil van de internationale gemeenschap hem te beteugelen.
"Oekraïners vertrouwen Poetin niet, want we herinneren ons allemaal wat er gebeurde na de Minsk-akkoorden." Europese leiders meenden daarmee een oplossing te hebben gevonden voor het conflict in Oost-Oekraïne, maar het weerhield Poetin uiteindelijk niet van een volledige invasie.
"Toen wilde ook iedereen geloven dat er vrede kwam. Maar wat is er gebeurd? Zeven jaar later viel Rusland Oekraïne opnieuw aan."